ölüm tanrısı tarafından sürüldüğüm bu çöl....
bitmeyen gün batımları ve doğumları..
karanlık.aydınlık.karanlık.aydınlık.karanlık..
insanlık,en büyük paradoksu,yaşamın devamını gözden kaçırmış.
günbatımında karşıma çıkan çıplak dişi,uyuttuğum cinsel duygularımı uyandırmak için çaba bile harcamadı.onu bu yüzden sevmiştim.
aslında onu hiç sevmedim.
o hiçbir zaman var olmadı...
bitmeyen gün batımları ve doğumları..
karanlık.aydınlık.karanlık.aydınlık.karanlık..
insanlık,en büyük paradoksu,yaşamın devamını gözden kaçırmış.
günbatımında karşıma çıkan çıplak dişi,uyuttuğum cinsel duygularımı uyandırmak için çaba bile harcamadı.onu bu yüzden sevmiştim.
aslında onu hiç sevmedim.
o hiçbir zaman var olmadı...
10 Şubat 2009 Salı
nekrofil şiir
eğer ölseydin nekrofili olurdum
eğer ölseydin cesedini çalardım mezarlıktan
eğer ölseydin cesedinle uyurdum yatağımda
eğer ölseydin sonsuza kadar seni severdim
eğer ölseydin bekçiyi vururdum
mezarlıkta dolaşan
eğer ölseydin kazma kürek alırdım
yolunda gitmeyen bir şeyler var
yerliler daha fazla ilerlemek istemiyor
korkuyorlar oo bebeğim
sen ölmüyorsun
seni öldürmek istiyorum
çünkü ölün daha çekici geliyor
yasaman gerekmiyor
rüyalarımdasın hep
bembeyaz soğuk tenin...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder