ölüm tanrısı tarafından sürüldüğüm bu çöl....
bitmeyen gün batımları ve doğumları..
karanlık.aydınlık.karanlık.aydınlık.karanlık..
insanlık,en büyük paradoksu,yaşamın devamını gözden kaçırmış.
günbatımında karşıma çıkan çıplak dişi,uyuttuğum cinsel duygularımı uyandırmak için çaba bile harcamadı.onu bu yüzden sevmiştim.
aslında onu hiç sevmedim.
o hiçbir zaman var olmadı...

13 Mart 2010 Cumartesi

antik yola ağıtımsı

bir daha geri dönmesem
vahsi dogada kalsam,
geçmise yolculuk yapsam,
likya yolunda bi yolcu olsam,
uygarliktan uzak, vahsetten,
insanlardan uzak, yanlizliga yakin
siirler ve bilinçsiz yanlizliklar
bir mantar bulsam, yesem,
belki ölürdüm,rengarenk bir dünyada
insanlardan uzakta ama
mutlu ve mutlu

Hiç yorum yok: