ölüm tanrısı tarafından sürüldüğüm bu çöl....
bitmeyen gün batımları ve doğumları..
karanlık.aydınlık.karanlık.aydınlık.karanlık..
insanlık,en büyük paradoksu,yaşamın devamını gözden kaçırmış.
günbatımında karşıma çıkan çıplak dişi,uyuttuğum cinsel duygularımı uyandırmak için çaba bile harcamadı.onu bu yüzden sevmiştim.
aslında onu hiç sevmedim.
o hiçbir zaman var olmadı...

8 Eylül 2009 Salı

Morticiachair

by the time of my second car crash i got totally wired
like in the days i cut myself up with a razor-blade
oh nostalgia
lost myself in so many ways
i didn't know what to think of her
ah, maybe i think too much, i don't think so
fell madly in love with a couple of beautiful ears
it's only a variation
had long and boring conversations about nothing
talked so much i bored myself to death
and the more i talk, the more i turn into a vegetable

god i'm such a fool

Hiç yorum yok: